Binnenfilter

Filter dat in het aquarium wordt geplaatst. Binnenfilters bestaan meestal uit een motor met daaraan één of meer compartimenten bevestigd, die met verschillende materialen kunnen worden gevuld. Om niet teveel van de aquariuminhoud op te slokken zijn deze filters noodzakelijkerwijs klein en daarmee beperkt in hun ➛filtering, doorgaans alleen mechanisch of chemisch, bijvoorbeeld gevuld met ➛actief kool. Voor het opwekken van ➛stroming zijn ze erg geschikt, voor kleine aquaria soms te sterk. In zo'n geval kan beter voor een filter met luchtlift worden gekozen, zooals een ➛sponsfilter en veel ➛bodemfilters. Voor een betere filtering is een ➛buitenfilter aan te raden.

binotátus

= met twee vlekken.

➛Bárbodes

bintán

= naar het eiland Bintan.

➛Parosphrómenus

Biocoenóse

Levensgemeenschap

Totaal van organismen binnen een ➛biotoop, meer of minder afhankelijk van elkaar, maar ver van elkaar vandaan. Biocoenose en biotoop vormen samen een ➛ecosysteem.

Biofilm

Onder biofilm wordt de laag van micro-organismen verstaan die vrijwel elk oppervlak onder water bedekt. Dit is een zogeheten syntrofe laag, dat wil zeggen dat de organismen van elkaars afvalproducten leven, een vorm van ➛symbiose. Gezamenlijk produceren de micro-organismen een slijmerige laag van eiwitten en meervoudige suikers, die ook wel extracellulaire matrix of ECM wordt genoemd. De slijmlaag bestaat voor 90% uit dit ECM. De overige 10% zijn de ➛bacteriën, en vormen samen een compleet ➛ecosysteem in het klein. De laag is goed voelbaar: voorwerpen die langer dan twee weken onder water verblijven voelen glibberig aan.

Biofilm is een belangrijke voedselbron van veel garnalen en vissoorten, zoals ➛karpers en ➛meervallen. In de handel zijn poeders verkrijgbaar die de ontwikkeling van biofilm stimuleren, en hebben een vergelijkbaar effect als ➛aquariumstarter.

Biogene ontkalking

Biochemisch proces dat zichtbaar wordt als vuilwitte neerslag op planten, decoratie en bodem, als gevolg van gebrek aan ➛CO₂.

Dit proces treedt op zodra de hoeveelheid in het water opgelost CO₂ (H₂CO₃) volledig is verbruikt. Bijgevolg stijgt de ➛pH tot in het alkalisch bereik. Het eveneens in het water goed oplosbare calciumbicarbonaat vervalt dan naar ➛calciumcarbonaat, waarbij kooldioxide vrijkomt: Ca(HCO₃)₂ → CaCO₃ + CO₂. Het moeilijk oplosbare calciumcarbonaat slaat daarbij zichtbaar neer.

's Nachts treedt het omgekeerde op: planten produceren dan net als dieren CO₂ en de neergeslagen kalk lost weer op. De calciumbicarbonaat fungeert daarom als ➛buffer voor CO₂.

Vooral in aquaria met een uitbundige plantengroei kan dit probleem optreden en is men dan ook aangewezen op ➛CO₂-bemesting.