Driedoornige stekelbaars
Drijvende waterweegbree
Driedoornige stekelbaarsDrijvende waterweegbree
Echte ➛waterplanten die los op het wateroppervlak drijven. Niet te verwarren met drijfbladeren; deze worden gevormd door in de bodem wortelende planten.
Drijfplanten zijn over het algemeen goed in het snel opnemen van voedingsstoffen. Dat geeft de mogelijkheid het water daarmee te reguleren, vooral ook door het gemak waarmee een teveel aan planten is terug te brengen. Dat maakt ze goed bruikbaar in de strijd tegen ➛algen, ook al omdat daarmee de hoeveelheid licht in het aquarium wordt getemperd. Dat is ook meteen hun belangrijkste nadeel: het zijn er al gauw teveel. Dat vraagt om vrij intensief onderhoud.
Veel drijfplanten maken flinke bossen wortels aan, die zo lang kunnen worden dat deze zelfs in diepere aquaria nog de bodem kunnen bereiken om zich daarin te verankeren. Zoals gezegd woekeren drijfplanten zodra de omstandigheden dat toelaten. Vele verdubbelen zich elke 1 tot 5 dagen, met als gevolg dat er voor de planten onder water geen licht genoeg is en wegkwijnen of afsterven. Mogelijk levert dat doelbewust extra voeding op voor de drijvers. Planten met drijfbladeren woekeren in de regel minder.
Met een rond stromend wateroppervlak kan het wenselijk zijn drijfplanten op een vaste plek te houden. Een nylondraad, bevestigd aan twee zuignappen, kan daarvoor zorgen.
Drijfplanten zijn te vinden in de volgende geslachten:
➛Azolla, ➛Ceratopteris, ➛Hydrocharis, ➛Lemna, ➛Phyllanthus, ➛Pistia, ➛Pontederia, Ricciocarpus, ➛Salvinia, ➛Spirodela, ➛Stratiotes, ➛Trapa, ➛Wolffia en Wolfiella.
Planten met drijfbladeren:
➛Aeschynomene, ➛Aponogeton, ➛Brasenia, ➛Cabomba, ➛Caldesia, ➛Hydrocleys, ➛Hygroryza, ➛Luronium, ➛Nymphaea, ➛Nymphoides, ➛Nuphar, ➛Orontium, ➛Ottelia en ➛Ranunculus.
